อำมหิตพิศวาส: อำมหิตสมชื่อ ด้วยการแสดงและการกำกับที่น่าทึ่ง

ในตอนที่ได้ดูหนังตัวอย่าง และวันที่ผมได้รับบัตรเชิญเพื่อไปดูหนังเรื่องนี้ ผมคิดอยู่ตลอดว่า หนังเรื่องนี้คงไม่ได้ขายอะไรนอกจากความเซ็กซี่ของนางเอก ตั๊ก บงกช และผมก็คิดแบบนั้นมาตลอดจนได้เข้าไปนั่งดูหนังเรื่องนี้จนจบ ความคิดนั้นเปลี่ยนไปในทันที เพราะตลอดทั้งเรื่อง ภาพวับๆ แวมๆ และความเซ็กซี่ของตั๊ก ไม่มีผลทำให้หนังถูกเบี่ยงประเด็นไปในด้านของหนังโป๊เปลือยเลยแม้แต่นิดเดียว แต่มันกลับเป็นหนังที่สื่อออกมาถึงความรุนแรง และความโหดร้ายของสังคมที่มีอยู่ให้เห็นมากกว่า หนังเล่าเรื่องราวของ แพรว (ตั๊ก บงกช คงมาลัย) สาวสวยที่ถูกครอบงำจากความเก็บกดที่มีอยู่ภายในจิตใจ เธอหลงเข้ามาอยู่ในเงื้อมมือของธุรกิจอุบาทว์ที่มีโรงภาพยนตร์ มัลติเพล็กซ์ เวิล์ด โรงหนังครบวงจรขนาดใหญ่บังหน้า ชัย (ตั๊ว ศรัณยู วงษ์กระจ่าง) หัวหน้าฝ่ายอาคารบีบบังคับให้ ขาว (เติ้ล ตะวัน จารุจินดา) พนักงานเดินตั๋วภายในโรงหนัง ติดตั้งกล้องวงจรปิดทั่วทุกมุมเพื่อเก็บภาพอนาจารของบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ตามที่ต่างๆ ของบริเวณโรงหนัง ไม่ว่าจะเป็นห้องน้ำ ตู้สติกเกอร์ หรือ ห้องลองเสื้อผ้า เพื่ออัดขายให้บรรดาพวกโรคจิตทั้งหลายได้ชื่นชมผ่านสื่อทุกรูปแบบ ในขณะที่แพรวกำลังดูหนังรอบสุดท้ายอยู่ในโรง ชัยก็กำลังมองหาผู้หญิงเป้าหมายบนหน้าจอมอนิเตอร์ที่เชื่อมต่อกับกล้องวงจรปิดที่ถูกติดไว้ทั่วห้าง ชัยสะดุดในความน่าหลงใหลอวบอั๋นของแพรว ความหื่นกระหายและตัณหาจึงพลุกพล่าน.... ในขณะที่หญิงสาวชื่อ น้อย (ปรางทอง ชั่งธรรม) พนักงานทำความสะอาดบริเวณตัวห้าง กำลังจะวางแผนที่จะปลุกปล้ำขาว ชายที่ตนเองแอบหลงรักอย่างสุดหัวใจโดยไม่สนว่า บุญเกิด (กอล์ฟ เบญจพล เชยอรุณ) ที่เฝ้าบอกรักน้อยทุกวี่ทุกวันจะรู้สึกยังไง และในคืนอันวิปริตคืนนี้ เมื่อหนังรอบสุดท้ายกำลังจะจบลง ชัยก็เข้าจู่โจมแพรวหวังขืนใจให้สมอยากกลางห้องน้ำ แพรวขัดขืนตามสัญชาตญานจนสามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือชัยไปได้ด้วยการให้ความช่วยเหลือของน้อย... แล้วการสั่งปิดโรงหนังกลางดึกคืนนั้นเพื่อไล่ล่าแพรวและน้อยหญิงสาวตัวเล็กๆ เพียงสองคน จากผู้ชายทั้งหมดของหน่วย รปภ.ในโรงหนังจึงเริ่มต้นขึ้น...ทว่าจุดจบของเรื่องนั้นจะเป็นเช่นไร... ใครจะกล้าคาดเดา ! ถ้ามองเพียงผิวเผิน The Passion อำมหิตพิศวาส เป็นหนังไทยเรื่องหนึ่งที่ฉีกแนวเทรนด์หนังไทยที่มีออกมาในช่วงนี้ ซึ่งสื่อไปถึงเรื่องราวสมมติถึงความเลวร้ายของกลุ่มคนที่เรียกว่ามารสังคม ที่ก่อการคุกคามทางเพศกับผู้หญิงอย่างโหดร้ายทารุณ แต่ถ้ามองให้ลึกลงไป จากความนึกคิดและจินตนาการของโปรดิวเซอร์สาวของเรื่องนี้ ที่เคยไปดูหนังรอบดึกที่โรงหนัง และนึกจินตนาการไปถึงภัยร้ายที่จะเกิดขึ้นกับเธอได้เป็นฉากๆ จนเป็นเหตุให้เกิดการเขียนบทหนังเรื่องนี้ขึ้นมา พร้อมกับข้อคิดเตือนสติที่หนังต้องการจะสื่อว่า อันตรายสามารถเกิดได้ทุกที่ ไม่เว้นแม้แต่ในโรงหนังระดับห้าดาว ตลอดทั้งเรื่อง หนังแสดงให้เห็นถึงความรุนแรงถึงขั้นว่าถ้าคนจิตใจอ่อนไหวไปดู อาจจะรับหนังเรื่องนี้ไม่ได้เลย เพราะหนังตีแผ่ความแรงของสถานการณ์ในด้านมืดและความต่ำทรามของมนุษย์ที่เกินจะบรรยาย ความรุนแรงของอารมณ์หนังช่วยดึงเอาความรู้สึกลุ้นระทึกของคนดูออกมาคอยเอาใจช่วยตัวละครของเรื่องที่กำลังหนีตายอย่างพัลวัน อันนี้ต้องยกเครดิตให้กับจินตนาการของโปรดิวเซอร์ รวมไปถึง ฝีมือการกำกับของ ศรัณยู วงษ์กระจ่าง ที่ควบตำแหน่งทั้งกำกับเองและแสดงเองในบทของ ชัย ตัวร้ายที่เด่นที่สุดของเรื่อง ที่ต้องสวมบทให้เป็นคนที่เลวสุดขั้ว ซึ่งแตกต่างจากหลายๆ บุคลิกของ ศรัณยู ที่เราเคยเห็นกันในหลายๆ เรื่อง แล้วคนดูก็ได้เห็นความสามารถของนักแสดงคุณภาพคนนี้อีกครั้งในแบบที่ห่าม ดิบ เถื่อน เรียกได้ว่า ศรัณยู วงษ์กระจ่าง สวมบทไอ้โรคจิตได้เนียนมากทีเดียว ในส่วนของนักแสดงคนอื่น ที่ต้องยกเครดิตให้ไม่แพ้กันคือ สองนักแสดงสาว ตั๊ก บงกช คงมาลัย และ ปรางทอง ชั่งธรรม ซึ่งต้องมารับบทที่ค่อนข้างจะเปลืองตัว ทั้งโดนลวนลาม และมีอะไรหลุดมาให้เห็นแทบจะทั้งเรื่อง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นการลวนลามจริงๆ และสิ่งวับๆ แวมๆ ที่หลุดออกมาก็ไม่ได้ทำให้หนังเบี่ยงเบนไปในทางโป๊เปลือยเลย เพราะอารมณ์ของหนังมันไม่สามารถเปลี่ยนไปในทางวาบหวิวได้แม้แต่น้อย ตั๊ก บงกช นั้น รับบทเป็น แพรว ผู้หญิงที่มีท่าทีเก็บกดตลอดเวลา ซึ่งบทนี้ไม่น่าจะยากสำหรับตั๊ก เพราะมันใช้เพียงลักษณะ ท่าทาง และสายตาเท่านั้น เรื่องนี้นอกจากจะเป็นเรื่องที่สะบักสะบอมที่สุดของตั๊กแล้ว ยังเรียกได้ว่า เป็นเรื่องที่ ตั๊ก มีบทพูดน้อยที่สุดเท่าที่เคยดูหนังของเธอมาเลยก็ได้ ส่วน ปราง นั้น ถือว่าเรื่องนี้พลิกบทบาทจากบทผีที่เคยเล่นมาเป็นพนักงานทำความสะอาดปากจัดได้ดีทีเดียว อาจจะดูแปลกตาไปบ้าง เพราะปกติเราจะได้เห็นแต่เธอเล่นเป็นผีที่มีบทพูดค่อนข้างน้อย แต่มาเรื่องนี้ ทั้งพูดมาก ทั้งปากจัด ทำได้ดีทีเดียว จะมีก็อาจจะแค่การด่าที่ดูขัดๆ ไปสักนิด อาจเป็นเพราะไม่ค่อยได้ด่าแบบนี้ในชีวิตประจำวันก็เป็นได้ โดยส่วนตัวแล้ว ผมรู้สึกไม่ดีกับหนังเรื่องนี้สักเท่าไหร่ เพราะมันดูโหดร้ายทารุณเกินไปสำหรับผม แต่ถ้าจะให้พูดกันตรงๆ หนังทำออกมาได้ดีจนแทบไม่น่าเชื่อ เพราะสิ่งที่ใครหลายคนคาดไว้ว่าจะได้เห็น ความรู้สึกมันจะถูกอารมณ์ของหนังทำให้เปลี่ยนไป ก็ต้องบอกว่าเป็นฝีมือของผู้กำกับล้วนๆ แต่อย่างที่บอกคือ ผมขอเตือนไว้สำหรับคนที่จิตใจอ่อนไหว ไม่ควรดูเป็นอย่างยิ่ง เพราะอาจจะทำให้สุขภาพจิตคุณเสียได้ง่ายๆ ผมให้คะแนนเรื่องนี้ 3 ดาวครับ บทวิจารณ์เป็นเพียงความเห็นส่วนบุคคล กรุณาตัดสินจากการชมภาพยนตร์ด้วยตัวเอง ชวนเพื่อนชาวสนุก! มาสร้างชุมชนที่น่าอยู่ พบเห็นข้อความไม่เหมาะสม ข้อความโฆษณาที่รบกวนการแสดงความคิดเห็นของคุณ โปรดช่วยกันคลิก แจ้งลบ นะคะ เพื่อเราจะได้มีพื้นที่ในการแสดงความคิดเห็นได้เต็มที่ และเพื่อชุมชนชาวสนุก! ที่น่าอยู่ค่ะ ช่วยกันคลิกเยอะๆ นะคะ ขอบคุณมากค่ะ