วิจารณ์หนัง อวสานโลกสวย - อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย

วิจารณ์หนัง อวสานโลกสวย - อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย

วิจารณ์หนัง อวสานโลกสวย - อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

เวอร์ชั่นที่ผู้เขียนได้รับชมมาในรอบสื่อมวลชนนั้นคือฉบับ 20- แม้ว่าพล็อตเรื่องของ “อวสานโลกสวย” นั้นจะเป็นหนังแนวไซโคทริลเลอร์ก็ตาม แต่ถึงอย่างนั้นแล้วหลายคนก็อดไม่ได้ที่จะเอาหนังเรื่องนี้ไปเปรียบเทียบกับหนังไทยที่มีพล็อตเรื่องใกล้เคียงกันอย่าง “เคาต์ดาวน์” ของค่าย GTH ที่เล่าเหตุการณ์ในคืนก่อนวันปีใหม่ของวันรุ่นกลุ่มหนึ่งที่โดนคนขายยาโรคจิตบุกเข้ามาเล่นเกมสงครามประสาทกันถึงในถึง ในขณะที่ “เคาท์ดาวน์” สะท้อนภาพการขัดขืน เอาตัวรอดของเหยื่อ แต่ตรงกันข้ามกับ “อวสานโลกสวย” ที่ตัวละครในหนังเรื่องนี้ทุกคนต่างล้วนแล้วแต่เป็น “เหยื่อ” ด้วยกันทั้งสิน

อวสานโลกสวยนั้นเล่าเรื่องราวของเกรซ (สายป่าน อภิญญา สกุลเจริญสุข) เด็กสาวลึกลับที่ร่วมมือกับแจ็ค (เบสท์ ณัฐสิทธิ์) หนุ่มโอตาคุที่มีความโรคจิตสุดหื่นที่เป็นแฟนคลับตัวยงของเนตไอดอลอย่างแคร์ (มายด์ – ณภศศิ) และ เปิ้ล (พิม – ลัทธ์กมล) สองสาววัยมัธยมปลายที่คนหนึ่งใช้ตัวเองเป็น “หน้าตา” ในขณะที่อีกคนเป็นคน “แต่งนิยาย” ร่วมกันเพื่อโพสต์รูปและเรื่องราวเพื่อเรียกยอดไลค์จากผู้คน 

ท่ามกลางความชื่นชมของบรรดาแฟนคลับแคร์และเปิ้ล ทั้งสองกลับถูกจับตามองโดยเกรซ และแจ็คที่วางแผนในการจัดตัวทั้งคู่มากักขังและสร้างสถานการณ์สุดเลวร้ายในชีวิตที่จะทำลายมุมมอง “โลกสวย” ของทั้งคู่ลง

ตัวหนังเปิดเรื่องมาด้วยการให้เราเห็นสภาพสถานการณ์นองเลือด ซึ่งเป็นฉากในช่วงเวลาก่อนจะถึงช่วงไคลแมกซ์เพื่อสร้างความสงสัยและชวนตั้งคำถามว่าเกิดเหตุการณ์อะไรกันขึ้นก่อนหน้านี้ และทำไมตัวละครบางตัวในหนังจึงมีสภาพเช่นนั้น จากนั้นหนังก็จะพาเราย้อนเวลากลับไป 

ด้วยเทคนิคที่หนังใช้นี่เอง หนังจึงหยิบมาเป็นลูกเล่นในการตัดต่อของหนังด้วยการไม่เล่าเป็นวิถีเส้นตรง แต่ใช้การตัดสลับเหตุการณ์ปัจจุบันกับอดีตอยู่ตลอดเวลา แต่ตัวหนังเหมือนจะตั้งใจให้ “น้ำหนัก” กับโลกที่ไม่สวยของเกรซมากกว่าตัวละครอื่นๆ ว่าชีวิตของเธอนั้นผ่านอะไรมาบ้างและอะไรกันที่เป็นจุดผลักดันให้เธอเดินทางมาสู่ตัวละครที่ใช้ความรุนแรงแบบสุดขั้วเฉกเช่นในหนัง 

สิ่งที่ต้องชื่นชมเอามากๆสำหรับหนังเรื่องนี้ก็คือการแสดงของสายป่าน อภิญญา สกุลเจริญสุข ที่สามารถเล่นเป็น “คนโรคจิต” ได้อย่างมีการตีความตัวละคร ไม่บ้าโวยวายแบบในละคร และแววตาเหม่อลอยปนเศร้าของเธอนั้นก็มีอะไรให้ผู้ชมอยากติดตามตัวละครนี้ (มากกว่าจะเอาใจช่วยเหยื่อทั้งสองในเรื่องด้วยซ้ำไป) เช่นเดียวกันกับเบสท์ ณัฐสิทธิ์ โกฏิมนัสวนิชย์ ที่แม้ว่าบทของเขาจะไม่ได้ส่งเสริมตัวละครมากเท่ากับสายป่าน แต่สีหน้าแววตาและความโรคจิตแบบคนบ้าการ์ตูน เขาก็แสดงออกมาได้น่าสนใจ 

อวสานโลกสวยเป็นหนังที่พยายามจะสะท้อนความ “ไม่สวย” ของชีวิตมนุษย์ แต่ในขณะเดียวกันความ “สุดโต่ง” ที่ตัวละครในเรื่องมาใช้แก้ปัญหาหรือแก้แค้นสังคมนั้นก็หนักหนาเกินไปสำหรับความจริง บางทีโลกของโซเชียลนั้นอาจจะเป็นแค่โลกสมมติ ยึดติดมันมากไปชีวิตก็พังได้แบบตัวละครทั้งหมดในเรื่อง.... 

@พริตตี้ปลาสลิด 

3.5 คะแนนจาก 5

อัลบั้มภาพ 6 ภาพ

อัลบั้มภาพ 6 ภาพ ของ วิจารณ์หนัง อวสานโลกสวย - อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook