“The Wife” : เมื่อเท้าหลังออกเดินนำเท้าหน้า เพื่อหาหนทางของตัวเอง

“The Wife” เป็นภาพยนตร์ของผู้กำกับชาวสวีเดนชื่อ บียอร์น รันจ์ ครับ ผู้กำกับชาวสวีเดนคนนี้แกนานๆ จะทำหนังสักเรื่อง (หนังเรื่องสุดท้ายที่เขากำกับคือ “Happy End” เมื่อปี 2011) แต่นานๆ ทำทีนี่พอทำออกมาก็ดีเลยล่ะครับ ถือว่าเชื่อมือได้คนหนึ่ง อย่างหนังเรื่อง “Daybreak” (“Om jag vänder mig om”) เมื่อปี 2003 ของเขานี่ก็เข้าชิงรางวัลมากมายจากหลายสถาบันทั่วโลก อาทิ รางวัลหมีทองคำ จากเทศกาลหนังเบอร์ลิน นะครับ และยังได้รางวัล Blue Angel หนังยุโรปยอดเยี่ยมจากเทศกาลเดียวกันมาครองด้วย

“The Wife” ดัดแปลงมาจากนิยายชื่อเดียวกันของนักเขียนหญิงอเมริกันชื่อ เม็ก โวลิตเซอร์ เมื่อปี 2003 ตามข้อมูลที่ได้รับมาเขาบอกว่านิยายเรื่อง “The Wife” ของ โวลิตเซอร์ นี้ ติดอันดับนิยายขายดีประจำปีของอเมริกา ซึ่ง บียอร์น รันจ์ เองให้สัมภาษณ์ว่าหลังจากเขาได้อ่านนิยายเรื่อง “The Wife” แล้วเขาหลงใหลในนิยายเรื่องนี้อย่างมาก

“The Wife” เล่าเรื่องของครอบครัว คาสเทิลแมน ที่มี โจ (โจนาธาน ไพรซ์) นักเขียนชื่อดังเป็นคุณพ่อบ้านครับ เรื่องมันเริ่มที่เช้าวันหนึ่ง คุณโจนี่แกได้รับโทรศัพท์จากราชสำนักสวีเดนว่านวนิยายของแกได้รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม สำหรับท่านที่รู้จักรางวัลนี้แล้วก็ข้ามไปนะครับ แต่ท่านที่อาจจะยังไม่รู้จัก รางวัลโนเบล โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสาขาวรรณกรรมนี่ถือเป็นรางวัลสูงสุดของคนที่ทำมาหากินด้วยการเขียนหนังสือเขียนนวนิยายขายแล้วนะครับ ใครได้ไปนี่ก็ถือเป็นนักเขียนระดับโลกได้เลย

คุณโจ แกก็ได้รางวัลนี้ไปครองครับ ท่ามกลางความดีใจของโจกับการเป็นว่าที่นักเขียนระดับโลก หนังก็เริ่มเล่าเรื่องของ โจน (เกล็น โคลส) ผู้เป็นภรรยาที่แสนดีและอยู่เบื้องหลัง โจ ผู้เป็นเสาหลักของครอบครัวผ่านการเตรียมตัวออกเดินทางไปสวีเดนเพื่อไปรับรางวัล

มองเผินๆ ครอบครัวนี้เขาก็โอเคนะครับ โจ เขียนหนังสือหาเลี้ยงลูกเมีย ส่วน โจน นี่ก็เป็นภรรยาผู้ผลักดันและส่งเสริมสามีของตน เป็นช้างเท้าหลังที่คอยดูแลครอบครัวและความเรียบร้อยภายในบ้าน แต่ความดีใจผ่านรอยยิ้มมุมปากของโจนในตอนต้นเรื่องเผยอะไรให้เห็นอีกเยอะครับ เพราะมันเป็นรอยยิ้มที่เป็นเพียงแค่ส่วนยอดของภูเขาน้ำแข็งซึ่งโผล่พ้นมหาสมุทรให้ผู้ชมเห็นเท่านั้นเอง

เพราะภายใต้รอยยิ้มมุมปากของ เกล็น โคลส ผู้แสดงเป็น โจน คาสเทิลแทน นั้น ยังมีภูเขาน้ำแข็งทั้งลูกที่ซ่อนอยู่ด้านล่างมหาสมุทร เป็นภูเขาใหญ่โตแท้จริงที่เรามองไม่เห็นเพราะถูกผิวน้ำทะเลปกคลุมอยู่ “The Wife” เล่าเรื่องภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ใต้ทะเลก้อนนั้นแหละครับ

ผ่านการเดินทางไปถึงสวีเดน ผ่านการเตรียมตัวรับรางวัลสำคัญ หนังก็ค่อยๆ เผยให้เห็นความลับดำมืดที่เป็นเรื่องที่รู้กันสองคนระหว่าง โจ และ โจน เรื่องที่ช้างเท้าหน้าและช้างเท้าหลังทำข้อตกลงกันในชื่อเรียกแสนงดงามว่า “ความรักและความผูกพัน” ซึ่งผมคงไม่สามารถเผยได้ว่าความลับที่ว่านั้นคืออะไร ถ้าคุณอยากรู้ก็ต้องไปดูเอาเองครับ ผมบอกได้เพียงแค่ว่า เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อช้างเท้าหลังไม่อยากเดินตามเท้าหน้า เมื่อผู้หญิงไม่อยากเป็นดอกไม้ที่ผู้ชายเลือกมาปักใส่แจกันอีกต่อไป คนทุกคนมีความรู้สึกอยากได้รับการยอมรับนับถือ อยากถูกมองเห็น มีความต้องการให้คนอื่นเคารพพื้นที่และตัวตนจริงๆ ของแต่ละคนไม่ต่างกัน แต่คนคนหนึ่งได้ อีกคนกลับไม่ได้ แม้จะเป็นการเลือกที่จะไม่ได้เอง เลือกที่จะไม่รับการถูกยอมรับด้วยตัวเองก็ตาม แต่วันหนึ่งเท้าหลังอย่าง โจน ก็อยากก้าวออกมาอยู่ดี ไม่ได้ก้าวออกมาเพื่อให้นำเท้าหน้านะครับ แต่ก้าวออกมาเพื่อเดินไปบนหนทางของตัวเองต่างหาก

เกล็น โคลส

ต้องชมการแสดงของ เกล็น โคลส ในบทโจน ภรรยาผู้เป็นราชินีน้ำแข็งแสนเย็นเยือกคอยหนุนหลังสามี เป็นอย่างยิ่งครับ เธอแสดงได้ดีมากจริงๆ ทั้งความรัก ความอาทรคาบเกี่ยวตัดสลับไปมากับความชัง ความสมเพชในตัวสามี เกล็น โคลส แสดงไม่เยอะแต่ทรงพลังมากจริงๆ บท โจน คาสเทิลแมน ใน “The Wife” นี้น่าจะส่งให้เธอเข้าชิงออสการ์ได้ไม่ยากครับ (แต่จะได้หรือเปล่าก็ต้องดูนอมินีคนอื่นก่อน) แต่ เกล็น โคลส ก็ออกมายกย่อง โจนาธาน ไพรซ์ ผู้รับบทเป็นโจ สามีของเธอในหนังเรื่องนี้ว่า ไพรซ์ ก็แสดงดีมากเช่นกัน การแสดงบทผัวเฮงซวยของเขาส่งให้เกล็น โคลส มีเพอร์ฟอร์แมนซ์ที่ดีและได้รับการยกย่อง

“The Wife” เป็นหนังดีมากเรื่องหนึ่ง ผมอยากแนะนำให้ทุกคนไปดู คนที่มีคู่แล้วออกจากโรงก็อาจรู้สึกกระอักกระอ่วนใจบ้าง อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับเรื่องราวใต้ภูเขาน้ำแข็งของแต่ละคู่นั่นแหละครับ

 

เกี่ยวกับผู้เขียน

จักรพันธุ์ ขวัญมงคล
นักเขียน นักแปล นักวิจารณ์ภาพยนตร์ และบรรณาธิการอิสระ สนใจความเคลื่อนไหวในแวดวงศิลปะและสังคม